Düğünümüz....

16 Mart 2011 Çarşamba

davetsiz misafirim

geçen sabah uyandığımda evimde birşeyin zıpladığını gördüm.dondum kaldım tabi.ne bi adım geri gidebiliyorum bi adım ileri.acaba yanlış mı gördüm derken o zıplayan şey tekrar zıpladı ve benim çekyatın altına girdi.ne olduğunu anlamadım siyah korkunç birşeydi.o gün ne giydin naptım hatırlamıyorum tek hatırladığım jet hızıyla kapıyı bile kitlemeden evden çıkmam ve ev sahibime haber vermemdi.İşten doğru kendisini aradığımda ev de birşey olmadığını söledi.Ama gel çalış.o gün ne yediğimden anladın ne yaptığımdan.daha sonracığıma akşam arkadaşımla eve gittik ve heryeri didik didik aradık.Bu bahaneyle de evi bi güzel çamaşır suyuyla pakladım:)ama içim rahat değil.Annemi çağırdım gelmedi,Cyi çağırdım saçmalama dedi.Onlar da haklı.kaç saatlik yolu bi yaratık için mi gelceklerdi.neseciğime ben o akşam atkı bere yattım tabi.kulağımı ısırır parmaklarımı yer diye senaryolar yazdım oynadım.Birkaç gün geçti.ben artık kendimi hayal gördüğüme inandırmıştım ki taa ki o yaratığı tekrar görene kadar.Yine anlamadım ne olduğunu.bu ya fare,ya kurbağa,ya çekirge,ya da yeni türeyen bi canlıydı ama neden benim evim:(
artık o herneyse onu kafamda sevimli hale getirmeye çalıştım.böle saçları var.ve o güzel saçlarında pembe kurdalesi var.ama yok ol olmuyordu.korkudan geberdim öldüm bittim.başka bir gün evimde siyah çörek oyuna benzeyen şeyler gördüm.Evet o sevimli(!)şey fareydi.Ne mi yaptım..ondan kurtulmak için bütün herşeyi araştırdım.ilk fare yapıştırıcısı ve fare yemi aldım.onu bir güzel küçük kartonlara sürdüm,üstüne peynir koydum ve evin bütün heryerine dağıtım.Tabi ben ve yusufcuklar beklemede:) Veeeee mutfaktan gelen o acı acı inleme sesi,benim ona gidip bakmam,o mutfaktan jet hızıyla kaçışım,mutfağın kapısına koltuk koymam(benim farem çok güçlüdür,bide gelir kapıyı açar beni yer:) ),annemi aramam,annemin evsahibi arayıp ewden farenin çıkmasını izlemem sadece 5 dakka sürdü..Napayım pıtırcık ben ev arkadaşı aramıyordum ki..bundan sonra her gördüğün sakallıyı peynir sanma ve zafer benim..Ama yok kurtuldum mu hayır..bu seferde beni ya devamı gelirse,ya kardeşleri onu aramaya çıktıysa gibi saçma sapan düşünceler sardı..Yok bana bi süre huzur yok ah mikicim mouscum gerdin beni fena gerdin...

2 yorum:

  1. Ne guzel yazmissin gulerek okudum :)
    sorma ben de hic bi hayvani olduremem orumcek (ki en korktugum hayvandir kendisi) bile ilk dusundugum seyde ya annesi babasi biseysi gelirde intikam almaya calisirsa diye biliyorum cok sacma ama en azindan yalniz degilmisim buna sevindim :)

    http://newyorkturca.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  2. :))saçma ama insanın aklına geliyor dimi:))yalnız değilsin

    YanıtlaSil